EvanĐelje Po Svetoj Dvanaestorici - Odabrana Poglavlja
Prvi put na engleskom integralno objavljeno tokom 1899.-1900. godine u nastavcima kolumna The Lindsey & Lincolnshire Star-a.
Odabrana poglavlja
∞
U Ime Presvetog: Amun!
Ovde počinje Evanđelje savršenog života Ješu-Marije, Hrista, po telu potomka Davidovog preko Josipa i Marije, a po Duhu Sina Božijeg, preko Božanstvene Ljubavi i Mudrosti.*
Prolog
a) U Veke Vekova je Večna Misao,
i ta Misao je Reč; Reč je Ostvarenje;
b) I ovo Troje su jedno u Večnom Zakonu,
a Zakon je kod Boga,
i Zakon proishodi iz Boga.
c) Sve stvari su sazdane preko Zakona,
i bez Njega ništa nije sazdano što postoji.
d) U Reči su Život i Tvar,
Oganj i Svetlost.
e) Ljubav i Mudrost Jedno su za spasenje svih.
f) I Svetlost sija u Tami,
i Tama je ne obuzima.
g) I Reč je Oganj koji daje Život,
Koji sijajući u ovaj svet postaje Plamen i Svetlost
za svaku dušu koja stupa u ovaj svet.
h) »Ja sam u svetu, i svet je u Meni, -
a svet to ne poznaje.
i) Ja dolazim svome vlastitom domu,
a Moji prijatelji Me ne primaju.
A svima koji prime i poslušaju,
data je snaga da postanu Božiji sinovi i kćeri,
onima koji veruju u Sveto Ime,
koji se ne rodiše od volje krvi i mesa, nego od Boga.«
j) I ta Reč se utelovi,
i nastani se među nama,
čiju Slavu videsmo, milosti punu.
k) Gledajte Dobrotu, i Istinu, i Lepotu Božiju!
* Grč.: Sophia - Σοφία; hebr.: Chohma
∞
2. poglavlje
Nagoveštaj rođenja Isusa Hrista -
Gabrijelovo javljanje Devici Mariji
1. A u šesti mesec Anđeo Gabrijel bi poslan od Boga, u galilejski grad, po imenu Nazaret, devici zaručenoj s čovekom koji se zvao Josip, iz Davidovog doma; a devici bi ime Marija. 2 A Josip bi pravedan i razborit um, i bi vešt u svakojakim načinima obrade drveta i kamena. A Marija beše nežna i uviđavna duša, te tkaše zastore za Hram. I oboje behu čisti pred Bogom. A od njih dvoje bi Ješu-Marija, koji je nazvan Hrist. 3. I Anđeo joj dođe i reče: »Živela, Marija, ti koja si obilno pomilovana, jer Majka Božija je sa tobom. Blagoslovena ti si među ženama i blagosloven biće plod tvoje utrobe.« – 4. A kada ga ona vide bi zbunjena od njegove reči, i razmišljaše kakav bi to pozdrav bio. A Anđeo joj reče: »Ne boj se Marija, jer si našla blagonaklonost od Boga i, evo, zanećeš i rodićeš dete, i ono će biti Veliko, i biće nazvano Sin Svevišnjega. 5. I daće mu Gospod Bog Presto oca Njegovog Davida; i On će Domom Jakovljevim vladati doveka; a Njegovom Kraljevstvu neće biti kraja.« – 6. Tada Marija reče Anđelu: »Kako će to biti, s obzirom da ne znam za muškarca?« – A Anđeo joj odgovori i reče joj: »Duh Sveti će sići na Josipa, muža tvoga, a Sila Svevišnjega oseniće tebe, o Marijo; stoga će i to Sveto koje ćeš roditi biti nazvano Hrist, Dete Božije, a njegovo ime na zemlji biće zvano Ješu-Marija, jer On će izbavljati narod od njegovih grehova, uvek kad se pokaju i poslušaju Njegov Zakon. 7. Stoga ne treba mesa da jedeš niti žestokog pića da piješ, jer Dete će biti posvećeno od majčine utrobe, i niti mesa niti žestokog pića ono ne treba da uzima, niti britva treba da pređe njegovom glavom. 8. I evo, tvoja rođaka Elizabeta, i ona zanese sina u svojoj starosti: ovo je šesti mesec njoj koja bi zvana nerotkinja. Jer sa Bogom nijedno postignuće nije nemoguće.« – A Marija reče: »Evo služiteljke Gospodnje; neka mi bude prema tvojoj reči.« – I Anđeo ode od nje.
9. A istoga dana javi se Josipu u snu Anđeo Gabrijel i reče mu: »Živeo, Josipe, ti koji si obilno pomilovan, jer Očinstvo Božije je sa tobom. Blagosloven ti si među muškarcima i blagosloven biće plod tvojih bedara.« – 10. A kad Josip razmišljaše o ovim rečima bi zbunjen, te mu Anđeo Gospodnji reče: »Ne boj se Josipe, sine Davidov, jer si našao blagonaklonost od Boga; i evo, ti ćeš dobiti dete, i nadenućeš mu ime Ješu-Marija, jer Ono će izbaviti narod Svoj od grehova njegovih.« – 11. A sve ovo dogodilo se da se ispuni što je zapisano u ‘Prorocima’: »Evo, Devojka će zaneti i zatrudneti, i rodiće sina, i nadenuće mu ime Emmanuel (što će reći: ‘Bog u nama’)«. – Tada Josip ustavši od sna učini kako mu je zapovedio Anđeo, pa uđe Mariji, svojoj zaručnici, i ona zanese u svome krilu Svetog Jednog.
Marija posećuje Elizabetu
13. I u one dane usta Marija i pohita u gorski kraj, u jedan grad u Judeji. I ušavši u Zaharijin dom pozdravi Elizabetu. 14. I dogodi se da kad Elizabeta ču Marijin pozdrav, zaigra dete u njenoj utrobi; i Elizabeta se ispuni Silom Duha, i izlagaše sa jasnim glasom, i reče: »Blagoslovena si među ženama i blagosloven je plod utrobe tvoje! 15. Otkuda meni ovo da majka moga Gospoda dođe k meni? Jer, gle: čim glas tvoga pozdrava dopre do mojih ušiju, zaigra dete od radosti. I blažena je ona koja je poverovala; jer: izvršiće se one stvari koje su joj rečene za Svetog Jednog.«
Marijin hvalospev
16. I reče Marija: »Moja duša veliča Tebe, Večnoga, i moj duh se raduje u Bogu, mome Spasitelju. Jer Ti si pogledao na poniznost Svoje služiteljke; jer, evo, od sada će me blaženom zvati svi naraštaji. 17. Jer Ti, koji si Silan, učinio si velike stvari na meni, i sveto je Tvoje Ime. I Milosrđe je Tvoje, od naraštaja do naraštaja, sa onima koji Te se boje. 18. Ti si pokazao silu mišicom Svojom; Ti si raspršio ohole u umišljenosti njihovih srca. 19. Ti si zbacio silnike s njihovih sedišta, a uzdiže smerne i ponizne. Ti si nasitio gladne dobrima a bogate otpusti prazne. 20. Ti pomažeš Svome služitelju Izraelu, da se seti Tvoga Milosrđa, kao što reče našim precima: Avrahamu i njegovom semenu do veka.«
I osta Marija s njom oko tri meseca, pa se vrati domu svome.
Josipov hvalospev
21. A ovo su reči koje Josip govoraše, kazujući: »Blagosloven budi Bože očeva naših i majki u Izraelu; jer u pravo vreme Ti Si me uslišio i pomogao Si mi u Dan Spasenja. 22. Jer ti zboraše: ‘Sačuvaću te i sklopiću ti savez s narodom, da obnovim lice zemlji, i da mesta pustoši izbavim iz ruku upropastiteljevih. 23. Da ti možeš reći sužnjima: ‘Idite i budite slobodni’! A onima koji su u tami: ‘Pokažite se na svetlu’! I oni će pasti na stazama miline; i oni neće više loviti niti mučiti stvorenjaq koja sam stvorio da se preda Mnom raduju. 24. Neće niko više gladovati niti žeđati, niti će ih udarati žega niti moriti studen. I na svim Svojim brežuljcima Ja ću pripremiti put za putnike; i Moje uzvišice biće proslavljene’. 25. Kličite vi nebesa i veseli se ti zemljo; o pustinje ođeknite pesmom: jer Ti o Bože utešuješ svoj narod, i razveseljuješ one koji su trpeli nepravdu.«
∞
4. poglavlje
Rođenje Isusa Hrista
1. A rođenje Ješu-Marije, Hristovo, beše ovako: Dogodi se u one dane da iziđe dekret od Cezara Avgusta, da sav svet bude popisan. I sav narod Sirije ode da se popiše, svako u svoj grad; a beše to usred zime. 2. Tako se i Josip sa Marijom uspe iz Galileje, iz grada Nazareta, ka Judeji, u Davidov grad, koji se zove Betlehem (jer on beše iz Davidovog doma i roda), da se popiše sa Marijom, svojom venčanom ženom, koja beše noseća. 3. I tako to bi, da, dok behu onamo, dođe vreme da ona rodi. I iznese svoje prvorođeno dete u pećini, i obavi ga u povoje, pa ga položi u jasle, koje behu u pećini; je u gostionici ne beše sobe za njih.
I gle, ovu ispuniše mnogi Zraci, duž obeju strana po dvanaest, sijajući kao sunce u svojoj slavi. 4. A beše u toj pećini jedan vo, i konj, i magarac, i ovca, a ispod jasla beše mačka sa svojim mladuncima; a beše i golubova iznad, i svako bi sa svojim parnjakom po vrsti, muški sa ženskim. 5. Tako se desi da On beše rođen među životinjama, koje, kroz izbavljenje ljudi iz neznanja i sebičnosti, On dođe da oslobodi njihovih patnji, preko objavljivanje sinova i kćeri Božijih.«
nastavak na:
http://stripovi.net/v010.php
Priredio: brat Vasa
aurora_a@ptt.yu
Aurora Aurea, P. O. Box 93, Aleksinac, SER-18220
__________________
Senad Brkic
Hrvatska Islamska Zajednica
==================
Najbolje da izdaš neku Best Of Evanđelje kompilaciju 
==================
-------sick------
Malo sam progooglao netom i stvarno sam se iznenadio kad sam shvatio da je to Vasino evandjelje XII(po svetoj dvanaestorici) autorsko djelo Gideon Ouseleya !!
Fenomenalno!!
Nije ni jasno kako to da Vasa i jos neki na ovom forumu mogu vjerovat da je Bog preko Gideona Ouseleya poslao to "evandjelj" ljudima!!
ZAKON!!!
=================
I ovde ću ponoviti ...
beebop
Quote:
| To je pretpostavka da postoji u nekom manastiru ili je to znana stvar da taj dokument stvarno postoji!!? |
Evanđelje po svetoj Dvanaestorici dakako negde postoji, jer iz njega su napravljena novozavetna evanđelja, i egzegetske studije upućuju na taj izvor. Iznoseći da aramejski tekst toga evanđelja postoji u nekom budističkom manastiru na Tibetu, prenosim ti mišljenje Gideona Ouseley-a koji je taj tekst zapisao na engleskom jeziku. Ne mogu da nađem originalni Gideonov uvod (kao ni ostale njegove spise, iako godinama tragam za njima), ali iz citata drugih autora ti prenosim šta on otprilike kaže. A kaže da su ovo evanđelje koristili nazareni, eseni i terapeuti. Kaže da su ga pred soldatima cara Konstantina, koji je posle Nikejskog sabora naredio uništenje svih primeraka 'jeretičkog' Evanđelja Dvanaestorice eseni zaštitno sklonili u nekom budističkom manastiru na Tibetu. Da su bile velike racije i velika spaljivanja nepoželjnih knjiga, čak i crkvenih bogoslova, to istorijski stoji. Izgleda malo ludo kad se kaže da hrišćanski spis ide u budistički manastir, ali ludo za one koji ne poznaju izvoriju. Jer Buda je ranija Hristova inkarnacija. I egipatski terapeuti, među koje je se i sveta porodica sklonila pred Herodovim progonom, bili su podjednako kako hrišćani tako i kontemplativni budisti.
Uzgred videti: http://reluctant-messenger.com/sabbath_buddha.htm
U Indiji su živeli mnogi Jevreji. U Talmudu (Gemara, Bava batra, Fol. 74 B) se npr pominje Rav Jhuda Indijac, prozelit koj je stekao naslov učitelja, a poreklom je bio iz jevrejske kolonije u Indiji. U Indiju je aramejskog Mateja, tj. Evanđelje po Dvanaestorici (koje je pred Dvanaestoricom ponajprije zapisao učeni carnik Matej), doneo najpre apostol Bartolomej, pa zatim Origenov učitelj Panten Aleksandrijski. U Indiji je propovedao i apostol Toma (videti 'Tomina dela'). U Indiji je neko vreme živeo i sam Isus Hrist. O svemu ovome postoje istorijski dokumenti. Govorio sam o tome ilustrativno, sa referencama, na raznim postovima, pogotovo starijim.
Verujem, kada ste Hristova Crkva obnovi, kada uskrsne, da će se pronaći, da će izaći u javnost i aramejski tekst Evanđelja po svetoj Dvanaestorici. No to će trenutno biti i veliki plus za neke sekte koje ga takođe koriste, da sebe uzdignu i promovišu kao 'istinske' Hristove sledbenike.
Ovaj tekst superiorno stoji iznad svih hagiografija o Isusu. Čak i da ga nije objavio sam Bog Gideonu, objavio ga je neko ko je nezamislivo jako upućen u istinu i istorijske tokove, i koji je bio puno duhovno jači od redaktora i spisatelja nazvani Matej, Marko, Luka i Jovan. Naravno i ovaj tekst ima nekih problematičnih stvari, a o tome ću govoriti tek u štampanom izdanju (ako se jednom objavi, a verovatno hoće,...)
***
http://members.tripod.com/jbrooks2/T..._R_Ouseley.htm
An Irish clergyman, Rev. G. J. Ouseley claims to have discovered the Original Gospel from which the present Four Gospels were derived, which, he says, was "preserved in one of the Buddhist monasteries in Tibet, where it was hidden by some of the Essene Community for safety from the hands of the corrupters, and is now for the first time translated from the Aramaic."
This statement was made by Rev. Ouseley in a preface to his publication of this Gospel, in a book entitled "Gospel of the Holy Twelve." E. F. Udny, in an introduction to this work, writes:
"At the time of the corruption of the Gospels, the Epistles and Revelation' were presumably already in existence, and if the Gospels were tampered with, so no doubt was the rest of the New Testament, which is now equally destitute of the teachings removed from the Gospels. It may well be that uncorrupted copies of the Epistles and Revelation were similarly sent by the Essenes to the safety of a Buddhist monastery, and that, when the world has assimilated to the New Gospel, those, too, may be give us."
Rev. Ouseley claims that he received a transcription Of the Original Gospel from a Buddhist monastery in Tibet where it is preserved. Rev. Ouseley writes:
"The early Christian Fathers did well their work of destroying the sources and records from which they gathered the information and data put by them in the Bible. But they failed to destroy it all. Some escaped, and as it is discovered here and there by patient research workers, it is astonishing to see how the world has been deceived by the Christian Fathers.
"The Original Gospel is preserved in one of the Buddhist monasteries in Tibet, and is written in Aramaic. These 'correctors' (men authorized to 'correct' the text of Scripture in the interests of what was considered orthodoxy) cut out of the Gospels with minute care certain teachings of Our Lord's which they did not propose to 'follow, namely, those against flesh eating, such as accounts of our Lord's interference, on several occasions, to save animals from ill treatment, and even the interesting and important teachings ever prominent in Eastern scriptures."
We have referred elsewhere to the "correctors" who were hired by the Church Fathers at the Council of Nicea to alter the original text of the Gospels, leaving out those doctrines that were obnoxious to their emperor, Constantine, whom they desired to convert to Christianity, which he opposed. Chief among these objectionable doctrines were the prohibition against the use of flesh meat and alcohol, and the recommendation of kindness to animals, all of which constituted the fundamental doctrines of the teachings of Christ. On this point Udny writes: "The great significance of the corruption of the Text lies rather in the nature of the matter struct out by the 'correctors' than in the amount. It is evident that the 'correctors' and those who appointed them were at least unwilling to denounce their beef and beer, a convenient alliteration for flesh and alcohol."
In the original Sanscrit and Aramaic gospel, the duty of abstaining from meat and wine were emphasized, while in the later versions, it was omitted. Since those who founded the Christian Church, like their emperor, Constantine, were meat eaters and drinkers of wine, naturally they were opposed to these doctrines, whose acceptance would involve a revolutionary transformation of their living habits, they interpreted the first promise to mean, "Thou shalt not kill". implying that the commandment applied only to humans and that the slaughter of animals was not killing.
The Original Gospel, representing the teachings of Christ, the Lord of Love, taught harmlessness and compassion to all living beings, including both animals and humans. For reasons above stated, the Roman Churchmen at Nicea opposed these doctrines and eliminated them from the Gospels, which they radically changed so as to be acceptable to Constantine, who loved the red meats and flowing wine of his midnight feasts too much to accept a religion that prohibited these pleasures, which was a main reason why he so bitterly persecuted the early Christians who advocated these doctrines. For this reason the Church Fathers changed the Gospel in such a way that Love and Compassion were limited only to human beings but the animal expressions of life were excluded from receiving these benefits. But the savior of the Original Gospel, as Christ were represented to be, was a redeemer of the animal world, as he was of men, seeking to alleviate the sufferings of all living beings.
Novo na: http://stripovi.net/indexv.php
Smaragdna tabla Hermesa Trismegista:
http://www.stripovi.net/v009.php
Evanđelje po svetoj Dvanaestorici – odabrana poglavlja:
http://www.stripovi.net/v010.php
Latinski autori o Hristu i hrišćanima
http://www.stripovi.net/v011.php
Stranice posvećene vegetarijanstvu, zaštiti životinja i očuvanju prirode:
http://stripovi.net/indexveg.php__________________
brat Vasa (Potražiti Aurora Aurea blog ...)
===================
O zapisničaru ovog evanđeljskog teksta
Bogotragalac koji je na engleskome jeziku u inspiraciji zapisao The Gospel of the holy Twelve, sa podnaslovom The Gospel of the Perfect Life, Gideon Osli (Gideon Jasper Richard Ouseley), rođen je u Lisbon-u 15. oktobra 1835. godine kao mlađi sin Ralph-a Ouseley-ja. Odmah nakon očeve smrti 14. maja 1842. godine njegovi protestanski rođaci iz Episkopalne (Anglikanske) crkve, odvode ga u Irsku, gde je se obrazovao za sveštenika na Univerzitetu u Dablinu (Dublin). Diplomirao je 1858. godine, a zatim stupio u brak. U Episkopalnoj crkvi postavljen je za podvikara Voterpointa (Warrenpoint), u okrugu Daun (Down) 1861. godine. Kako anglikanski kultni ambijent nije odgovarao njegovoj duhovnoj aspiraciji, odlučio je se da istupi iz oficijelne engleske crkve (koja je po ustrojstvu najbliža Rimokatoličkoj crkvi, te kao svog poglavara ima engleskog monarha). Sebe potom nalazi u Katoličko-apostolskoj crkvi (utemeljenoj u Engleskoj 1831. godine od strane Edward-a Irving-a ); tako je i od 1870 do 1894. godine njen sveštenik. U 1871. godini osniva bratstvo The Order of At-One-Ment and United Templars', što reflektuje njegovu izvesnu skučenost i u Katoličko-apostolskoj crkvi. Red je trebao da promoviše ideju približavanja čoveka Bogu kroz pokajništvo, promenu i predavanju Hristovom Duhu unutar čovekove duše; nikad nije imao brojnije članstvo i relativno brzo je organizaciono prestao da postoji, iako je imao ekspoziture (ogranke) u Parizu, Jerusalimu i Madrasu (gde su i teosofi imali jak uticaj). Na početku XX stoleća Red se pojavljuje kao prvi knjiški izdavač 'Evanđelja Savršenog Života'.
Suspendovan od strane Katoličko-apostolske crkve, Ouseley u Keningtonu (Kennington) 1894. godine biva privučen od strane jednog karmelitskog katoličkog reda službeno poznatog kao 'Naša Gospa sa Gore Karmel' (Our Ledy of Mount Carmel), nalazeći tu izvesnu duhovnu komociju i razumevanje za svoju posvećenost mistici. Iako je se i dalje osećao kao povučeni sveštenik Katoličko-apostolske crkve, verovao je da može inicirati spiritualni zamah u okamenjenoj Rimokatoličkoj i Anglikanskoj konfesiji.
Svoj najčudesniji zapis - 'Evanđelje po svetoj Dvanaestorici', na engleskom jeziku, kao prevod helenske (koiné) transkripcije aramejskog originala, Ouseley je počeo u inspiraciji primati i zapisivati od 1881. godine. Duhovno-otkroviteljska inspiracija izgleda da je imala podršku i u literalnoj inspiraciji; 'Evanđelje po svetoj Dvanaestorici' je primio dok je bio pod utiskom dela 'U snovima i vizijama noći' (In dreams and visions of the night) i 'Komunikacije' (Communications). Neke delove iz 'Evanđelja' je 1884. godine uvrstio i razložio analitički u svome spisu Palingenesia (što je grčki termin za 'obnovu', 'preporod') or the Earth's New Birth, koji je objavio pod dualnim pseudonimom (By Theosopho, a minister of the Holies, and Ellora, a Seeress of the Sanctuary). Prvi put integralno 'Evanjelje Savršenog Života' je objavljeno tokom 1899.-1900. godine u nastavcima kolumna The Lindsey & Lincolnshire Star-a. (Inače od strane Gideonovih saradnika tekst je numerički razvrstan po stavcima, i to ne baš mnogo fino i zadovoljavajuće za operativno-egzegetski rad.) U vidu knjige 'Evanjelje po svetoj Dvanaestorici' je objavljeno krajem 1901. godine; dve godine kasnije je se pojavilo prerađeno i dopunjeno izdanje, a 1904. godine još jedno, puno izdanje, poslednje na engleskome jeziku za vreme zemaljskog života Gideona Oslija, koji je telo napustio 9. decembra 1906. godine.
Svoju prvu suprugu izgubio je 1898. godine, da bi se krajem naredne godine ponovo našao u supružničkom statusu. Njegova druga supruga ga je nadživela, te mu je u starosti bila velika podrška i pomoć. Zadržavajući i u telesnoj uvelosti svežinu uma, Ouseley piše i naznačuje za sebe 1903. godine: "Niko na zemlji nije tako potišten, skučen i pregažen kao što sam ja. Izbačen sam iz Crkve jer sam se zalagao za Evanđelje koje će ih izbaviti, a kojekakvi reformisti su me odbacili što im donosim dar Odozgo." - Čovek i duhovnik koji je se borbeno zalagao za zakonitu, vegetarijansku ishranu, koji je bio protivnik konzumacije duvana, alkohola, protivnik vivisekcije i lova (tradicionalno popularnog u engleskom aristokratskom društvu), uzaludno je u svoje vreme pokušao da unese duh preispitivanja i promene u kultno okorele i zaslepljene crkvene institucije kojima je ime 'Hrist' bilo samo paravan za lično proslavljivanje i dokazivanje, te mamac za zavođenje neupućernih duša.
U svome predgovoru 'Evanđelja po svetoj Dvanaestorici' Ouseley ističe da je ovu hagiografiju primio kao prevod "jednog od najstarijih i najpotpunijih ranohrišćanskih fragmenata" ('Originalnog i Kompletnog Evanđelja Svetoga Hrista'), kao prevod izveštaja sastavljenog izvorno na aramejskome jeziku i "korišćenog u prvoj hrišćanskoj crkvi u Jerusalimu." Takođe ističe da je ovo bilo "originalno Evanđelje koje su četiri /kanonska/ Evanđelja manje više kopirala, sa brojnim varijacijama i izuzećima." Ouseley tvrdi da je ovaj sveti tekst bio u upotrebi u esenskoj, nazarenskoj i terapeutskoj sledbi. Iznosi da je među esene odrastao i Isus, njegov brat Jakov Pravednik, te Jovan Preteča, kao i mnogi drugi iz učeničkog kruga. Za autentični aramejski manuskript iznosi da je pohranjen u nekom budističkom monastiru Tibeta.
Živeći požrtvovano i bez slavoljubivih zemaljskih ambicija, Ouseley je bio svestan da reči 'Evanđelja' treba tumačiti po smislu, po unutarnjem značenju, da za istinsko razumevanje Hristovih pouka treba podići veo sazdan od ljudskih reči i pojmova. Ouseley i proročku reč podređuje unutarnjoj reči, Božijoj reči unutar istinoljubive duše. U članku 'Jedan predlog' (A Suggestion) on daje siže svoga učenja vezanog za realizaciju duše izvedenog uglavnom iz 37. poglavlja 'Evanđelja po svetoj Dvanaestorici': "Kao što sunce dolazi sa istoka i sija sve do zapada, izlazeći iz tame u koju se ponovo vraća, tako je i sa čovekom. Kada dolazi iz sveta tame to znači da je bio prethodno u svetu svetlosti; kada on odlazi u tamu on će možda ponovo biti obasjan svetlošću na mestu koje se sada ne vidi. Prema tome čovek odlazi na počinak na određeno vreme a zatim se ponovo vraća u život. To znači da čovek postaje savršen živeći nekoliko života i prolazeći kroz nekoliko iskustva; nakon što postane savršen on postaje stub u Božijem Hramu i zauvek tu ostaje. On više ne umire shvatajući da smrt ne vlada više onima koji su savršeni. Čovek se uvek iznova rađa u ovaj ili onaj svet sve dok se njegova duša ne pročisti od svih zala i ne postane savršena. Ne čudite se onda što kažem da se čovek mora ponovo roditi od vode i Vatre (a šta ova dva znače poznato je). Oni koji su učinili neko zlo žive izvesno vreme u svetu ispaštanja a zarad popravljanja; oni koji su učinili neko dobro žive jedan život u sreći, a kada postanu savršeni odlaze u večni život. Bog je pravedan i svi dobijaju ono što su zaslužili. Kako seju tako će i da žanju; svako odlazi na mesto koje je pripremio za sebe i koje mu pristaje, dok ne dođe vreme za drugo mesto i njegovo dalje popravljanje. A samo oni koji budu bili istrajni u svojoj pokvarenosti umreće do kraja, ugasiće se kao sveća i nestati kao plamen." (Objavljeno u The Theosophist, mart 1884. )
Ispod pera Ouseley-a, koji je se sećao mnogih svojih ranijih utelovljenja, izašlo je, pored 'Evanđelja' i 'Palingenesie' još nekoliko knjiga; neke od njih predstavljaju analitički izvod iz pouka 'Evanđelja' a druge pak promovišu poglede ezoteričnog hrišćanstva, za koje su se zalagali i kakvo su prezentovali njegovi saradnici doktor Ana Kingsford (Anna Kingsford) i Edvard Meitlend (Edward Maitland). Ti zapisi i spisi su: The Original Book of Genesis (drugo izdanje 1900. g.); A Basket of Fragments; The Apocalypse of St. John; New Light on Old Truths (1888. god.); The Unity, Duality and Trinity; The Church of the Future (1886. g.).
__________________
brat Vasa (Potražiti Aurora Aurea blog ...)
|
