Jehovizam je religijski pokret koji se temelji na učenjima i verovanjima Jehovinih svedoka, hrišćanske sekte koja je nastala krajem 19. veka u Sjedinjenim Američkim Državama, a njen osnivač bio je Charles Taze Russell. Jehovini svedoci veruju da su oni pravi naslednici ranohrišćanske crkve i da je ispravno razumevanje Biblije ključ za spasenje.
Najvažniji aspekti jehovizma uključuju:
Verovanje u ime Boga – Jehovini svedoci veruju da je Božje pravo ime "Jehova" (iako je izvorno hebrejsko ime Boga, YHWH, u mnogim biblijskim prevodima ostalo bez prevoda), i smatraju da je veoma važno koristiti to ime kada se obraćaju Bogu.
Učenje o Božijem Kraljevstvu – Jehovini svedoci veruju da je Božje Kraljevstvo već uspostavljeno 1914. godine, kada je Isus Hristos počeo da vlada iz neba. Smatraju da će u budućnosti Božje Kraljevstvo doneti kraj svetu kakvog poznajemo, a samo Jehovini svedoci će preživeti Armagedon, konačnu borbu između dobra i zla.
Zabranjenost određenih praktika – Jehovini svedoci strogo se protive mnogim običajima i praksama koje su uobičajene u drugim religijskim zajednicama, uključujući slavlje rođendana, Božića, nacionalnih praznika, i vođenje vojnih aktivnosti. Takođe, zabranjeno im je primanje transfuzije krvi, jer veruju da Biblija zabranjuje konzumiranje krvi.
Podela na "svet" i "bratsku zajednicu" – Jehovini svedoci veruju da su svi koji nisu deo njihove zajednice u grehu i da će biti uništeni tokom Armagedona, dok će njihova zajednica preživeti i vladati u Božijem Kraljevstvu.
Prevod Biblije – Jehovini svedoci koriste svoj prevod Biblije, poznat kao "Novi svet prevod", koji se često kritikuje zbog svojih interpretacija koje se razlikuju od tradicionalnih hrišćanskih prevoda.
Ovaj pokret ima vrlo striktna pravila i organizaciju, s jasnim autoritetom centralizovanog vođstva koje se naziva "Verodostojni sluga i verni" (ili "Uprava" – Governing Body) koje vodi tumačenja Biblije i usmerava praksu vernika.
Jehovizam je poznat i po svom aktivizmu u širenju svojih verovanja, što se posebno odražava u njihovim metodama propovedanja, kao što su posete domovima i distribucija literature, kao i organizovanje skupova i "Kongresa".
