Astronomi su uveli konvenciju da godine p.n.e. (kod anglosaksonaca
oznaka je BCE – pre nove ere) imaju negativan ( – ) predznak. Da bi
izbegli prazninu između 1. godine i –1. godine, tu gde bi trebalo da
bude "nulta" godina (0. godina), naucnici su uradili sledece:
1. n.e. = 1. godina
1. p.n.e. = 0. godine
2. p.n.e. = – 1. godina
itd.
Pravilo da je "nulta godina" prestupna vazi i za julijanski i za
gregorijanski kalendar, dok za "negativne" godine vaze ista pravila kao i
za "pozitivne".
Prva godina nove ere bila je godina 1, tj. 1. februara 1. n.e. bilo
je proteklo 0 godina i 1 mesec u novoj eri, odnosno 31. decembra 1.
p.n.e. slijedio je 1. januar 1. n.e.
Zapravo je verovatno "nulta godina" nastala kao posledica razvoja
matematike. Jer je, posmatrajuci brojnu osu bilo logicno da postoji nula
ako su pre toga postojale "negativne" godine tj. godine pre nove ere.
No, nula ne moze biti redni broj, pa stoga "nulta godina" ne postoji.
Jednog dana je 31. decembar 1. godine p.n.e. a sutra je 1. januar 1.
n.e. - NEMA NULE! Beba kad se rodi ima 0 godina, ali je ona tada u prvoj
godini zivota.
No, istorijski dokumenti ukazuju na oprecan zakljucak. Hriscani
veruju da je vreme jednosmeran linearan proces, u kome je pocetna
tacka – pocetak stvaranja sveta, a krajnja tacka drugi dolazak Hrista.
Razni narodi i civilizacije su datirali vreme pocev od znacajnijih
dogadjaja. Tako su bez obzira na vrstu kalendara pocela odbrojavanja
godina po erama. Era ( lat.) u hronologiji predstavlja nacin i pocetak
racunanja godina i vremena od izvesnog vaznog dogadjaja po kome je i sam
nacin racunanja dobio naziv.
Bilo je raznih Era u upotrebi.
- vizantijska, racunata od 01.09 5508. god. pre nove ere ( poznata
kao crkvena Nova godina u pravoslavnim crkvama, naznacena u svakom
godisnjem kalendaru SPC po julijankom kalendaru)
- aleksandrijska ( nova) racunata od 01.09.5494. god. pre nove ere;
- budisticka era ( godina Budine smrti)
- Era olimpijada racunata od 08.07.776. god. pre nove ere;
- Hriscanska, racunata od godine Hristovog rodjenja, 754.godine od osnivanja Rima
Usvajanjem hriscanske ere od predpostavljenog datuma ovaplocenja
Bogocoveka Isusa Hrista pocelo je odbrojavanje godine posle Hrista ( AD)
ili posle nove ere.
U ranijoj ( prvobitnoj) upotrebi hriscanske ere, godine su oznacene kao BC (pre Hrista) ili AD
( posle Hrista – leta Gospodnjeg). Medjutim kako su skoro sve
nehriscanske drzave usvojile hriscansku eru, godine se danas oznacavaju
kao godine pre nove ere i godine posle nove ere.
Naravno nova era je pocela otelotvorenjem Isusa Hrista. Taj datum je
predlozio Dionisije Mali, skitski kaludjer koji je ziveo u Rimu, na
zahtev pape Ivana I, 525. god.
On je predlozio: da je Isus Hristos roden 25. decembra 754. godine od
osnivanja Rima, sto je i usvojeno. Mada je Dionisijev sistem bio izvor
sleda AD ( leta gospodnjeg) koji sada upotreblajvamo, on nije koriscen
skoro dvesta godina. VS ( "pre Hrista") se proteze od Hristovog rodjenja
unatrag. U opstu upotrebu je usao tek u drugoj polovini sedamnaestog
veka, a neke drzave su ga usvojile tek u XX veku.
No pitanje nulte godine nosi problematiku u istoriografiji kako drugih tako i srpskog naroda narocito u srednjem veku.
Srpski istoricari su brojali godine prema vizantijskoj eri, koja je
zapoceta 01.09.5508.god. pre nove ere, ali hronoloska zbrka nastaje, od
kada datiranje vremena pocinje prema hriscanskoj eri, narocito za vreme
dinastije Nemanjica.
Episkop Nikolaj Velimirovic pise u knjizi « Prolog» da je Sinan pasa
spalio mosti Sv. Save " na Vracaru u Beogradu, 27. aprila 1595. godine"
dok arhimandrit Justin Popovic u svom kapitalnom delu " Zitije Svetih za
januar" pise: " I u subotu 27. aprila 1594. godine Sinan pasa spali
telo Svetog Save u Beogradu, na Vracaru."
Razni istoricari su ispravljali datume i u rukopisima Sv. Save. Jedni
su pisali da se Sv. Simeon Mirotocivi ( Stefan Nemanja) upokojio
13. februara 1199.godine, a drugi 13. februara 1200.godine.
Za Svetog Savu su jedni pisali da se predstavio Gospodu
14.01.1235.godine, a drugi 14.01 1236. godine. Prosto je neverovatno da
se dva srpska crkvena velikodostojnika ne slazu ni oko godine
spaljivanja mostiju Svetoga Save na beogradskom Vracaru.
Ako se razmotri datiranje i drugih dogadjaja srpske istorije,
zakljucak se namece da je krivac nulta godina, koju su pojeli istoricari
i hronicari.
Dilemu razresavaju spisi Svetog Save i Petra II Petrovica Njegosa.
Sv. Sava je na Karejskoj isposnici na Svetoj Gori uklesao u kameni
nadvratnik tekst:" Zbog toga pisah i potpisah svoj rukopis, 6707 ( =
1199) godine. ( jer je znao da ce razni "pametnjakovici" ispravljati
njegove tekstove). Na osnovu navedenog natpisa moze se zakljuciti da je
Sv. Sava racunao hriscansku eru od 5508.godine ( 6707 – 1199= 5508).
Njegos u jedinoj sacuvanoj "Biljeznici" na str. 174. pise: "Era od
sotvorenija svijeta pocinje 1-ga septembra 5508 god(ine) pr(ije)
Hr(ista)".
Po cemu se vidi da je nulta godina postojala, ali ovu cinjenicu
istoricari ne uvazavaju. No, ako se prihvata matematicki aksiom o osi
realnih brojeva koja mora da ima i nultu godinu, jasno je uocljiva
greska istoricara i hronicara, namerna ili slucajna, no ni danas ne
priznaju 0 ( nultu) godinu.
Godinu nultu koriste neki budisticki i hinduisticki lunarni kalendari.
I da li nakon svega ovoga treba prihvatiti da je pitanje "nulte godine" samo akademskog karaktera?! | 
